- SOPOR
- SOPORplusquam somnus, altior nimirum iste. Lucan. initiô l. 3. v. 8.Inde soporifero cesserunt languida somnoMembra ducis -----Unde et de poculo soporem faciente, saepe in Quintiliani Declamationum Excerptis; etiam eo, e quo non amplius exciteris. Corn. Nepos in Dione, c. 2. Dionysius Patri Medicos soporem dare coêgit, quo aeger sumptô sopitus diem obiit supremum. Quam offam soporatam vocat Virgilius Aen. l. 6. v. 420. ubi de Cerbero. Φάρμακον ὑπνωτικὸν Plut. qui, ut et Nepos, potionem ita significant frigidissimam, quae, ut ex Medicorum scriptis discimus, nigri papaveris aut cicutae succô parari solet. Vide supra Cicuta: addo saltem locum Frontini l. 2. c. 5. Mandragorae, inter venenum et sopotem media vis est etc. Poetis auriga Lunae est. Statius Theb. l. 12. v. 306. de Luna,——— ——— exsere quaesoCornua, et assueto propior premat orbita terras:Hunc quoque, qui currus madidas tibi pronus habenasDucit, in Aonios vigiles demitte Soporem.Item Noctis. Idem l. 2. v. 59.——— ——— Sopor obvius illiNoctis agebat equos, trepidusque assurgit honoriNuminis ———Imo pro Numine habitus, uti Somnus. Porro Pasitheae, unius ex Gratiis, matitus, gener Iunonis, caelumque instar aurae repetens, fingitur Q. Smyrneo l. 5. v. 395. de quorum amoribus vide quoque Homer. l. 14. et Nonnum l. 31. et 32. p lura vero hanc in rem apud Casp. Barthium Animadvers. ad Papinium Staium d. l.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.